اخیراً Francois Piednoël، از مهندسین ارشد سابق اینتل با 20 سال سابقه کار در این کمپانی که خود را به عنوان یکی از افراد مؤثر در خلق پردازنده‌های Pentium 4 Extreme Editiion و Core 2 معرفی می‌کند و هم اکنون برای کمپانی مرسدس بنز کار می‌کند، در یک برنامه اینترنتی پرده از راز کنار گذاشته شدن پردازنده‌های اینتل از سوی اپل برداشته است.
رزومه Francois Piednoël
به ادعای این مهندس پیشین اینتل، فرآیند تضمین کیفیت (QA) پردازنده‌های نسل ششمی Skylake موجب دلسرد شدن اپل از پردازنده‌های اینتل و تصمیم برای ساخت پردازنده‌های اختصاصی شد.
این طراح ارشد پیشین اینتل در این باره گفت:
«اگر ساده بخواهم بگویم، همکاران ما در اپل در شناسایی مشکلات ریزمعماری Skylake از خود ما سبقت گرفتند که این خیلی بد بود. هنگامی که مشتری شما تقریباً به اندازه خودتان مشکلات محصولاتتان را شناسایی می‌کند، مطمئناً به نتیجه خوبی نخواهد انجامید»
هم زمان شواهد دیگری در دست است که ادعاهای Piednoël را تقویت می‌کند. Paul Thurrott، نویسنده مشهور دنیای کامپیوتر و فناوری پیش‌تر نوشته بود مایکروسافت با Surface Book های خود با مشکل اساسی مواجه شده بود، چراکه آنها بی تجربه بودند و نمی دانستند عیب یابی پلتفرم مورد استفاده آنها که همان Skylake اینتل بود، چقدر کار دشواری است. این گزارش‌ها هنگامی باورپذیرتر شد که همان زمان Consumer Reports محصولات Surface مایکروسافت را از لیست پیشنهادی خود کنار گذاشت.
بررسی لیست مشکلات پردازنده‌های نسل ششم، هفتم، هشتم و نهم اینتل نشان می‌دهد Skylake مشکلات بسیاری بیشتری نسبت به نسل‌های دیگر داشته است.
هرچند مقایسه تعداد مشکلات تأیید شده از سوی اینتل کار دقیقی نیست و این کمپانی همواره مشکلات را دست کم می‌گیرد، اما همان اعداد رسمی هم نشان می‌دهد Skylake یک ریزمعماری پر نقص است. برای نمونه باگ شماره 133 توسط خود اینتل این گونه تشریح شده است:
«اجرای برخی دستورالعمل‌ها می‌تواند به رفتارهای غیرقابل پیش بینی بیانجامد»
به طور دقیق‌تر اینتل به وجود 190 مشکل در پردازنده‌های نسل ششمی Skylake اذعان کرده است که این عدد برای نسل هفتم 145 مورد و در نسل هشتم 137 مورد است.
به اعتقاد Piednoël، تضمین پذیر نبودن کیفیت پردازنده‌های Skylake محرک اصلی اپل برای ساخت پردازنده‌های خانگی بود. به گفته این طراح پیشین پردازنده‌های اینتل، اگر مشکلات Skylake نبود، شاید هرگز اپل به ساخت پردازنده‌های خود فکر نمی‌کرد.
مطمئناً تصمیم اپل برای کنار گذاشتن پردازنده‌های اینتل به همین سادگی گرفته نشده است و بر اساس برخی روایت‌ها، این کمپانی دست کم تا سال 2018 منتظر ماند تا ببیند اوضاع به کدام سو می‌رود.
در سال 2015 میلادی که اینتل ریزمعماری نسل ششمی Skylake را با فناوری ساخت 14 نانومتری معرفی کرد، این کمپانی برای دو دهه یکه تاز صنعت پردازنده بود و بهترین فناوری ساخت پردازنده را نسبت به AMD داشت. اما اینتل در ارائه فناوری ساخت 10 نانومتری به شدت از برنامه‌های خود عقب ماند و نتوانست در سال 2015 پردازنده 10 نانومتری عرضه کند. بعدتر این اتفاق به سال 2018 و مجدداً به سال 2020 موکول شد.
هرچند اینتل در مهاجرت به فناوری ساخت 10 نانومتری موفق عمل نکرد، اما در حقیقت تا پیش از سال 2018 مشتریان این کمپانی مشکلی با فناوری ساخت 14 نانومتری نداشتند و عملکرد پردازنده‌های اینتل بسیار خوب بود. اما در سال 2018 رقیب اینتل پردازنده‌های 12 نانومتری خود را عرضه کرد و آهسته‌آهسته مشتریان اینتل کهنگی فناوری ساخت 14 نانومتری را احساس می‌کردند.
احتمالاً عامل تأثیر گذار دیگر، افزایش چشمگیر کارایی پردازنده‌های اپل با هر نسل باشد. اپل هر نسل جدیدی که عرضه می‌کند، نزدیک به یک سال قبل از آن طراحی شده است اما کارایی بسیار خوبی ارائه می‌کند و اغلب بی نظیر است. بنابراین ممکن است اپل به نقطه‌ای رسیده باشد که اعتماد به نفس ساخت پردازنده مشابه یا حتی بهتر از اینتل را در خود ببیند.
برای سال‌ها هرکس پردازنده پرقدرت می‌خواست، سراغ x86 اینتل و AMD می‌رفت. اما حالا اپل این جرأت را به خرج داده که با x86 مچ بیندازد و ممکن است نتیجه خوبی داشته باشد. چه کسی می‌داند، شاید بالاخره پردازنده‌هایی سریع‌تر و کم مصرف‌تر از محصولات اینتل و AMD ساخته شود.
همان‌طور که AMD جهان را از سلطه پردازنده‌های 4 هسته‌ای آزاد کرد، شاید اپل هم پردازنده‌ها را به سطح تازه‌ای برساند.
منبع : شهر سخت افزار
